என்னில் என்னை உணர்கிறேன்!

Jokes apart (a light weight poem, and another one),

I wanted to write something bit more traditional; a bit more serious. Of course I wasn't planning to change the society and people's behavior in this, but something that may touch a little bit deeper than the surface. 

I had my questions in my mind, is this too common? Thought about these... however, our general feelings are not changing... For example, if someone pinches one feels the pain... So I guess, it is ok to hear a bit of music inside when there is a pleasant moment, right?

anyways ... here we go! 

மனசுக்குள்ளே 

சன்னமாய் 

ஒரு குழல்  

ஓசை!

கண்ணுக்குள்ளே 

பனித் துகள்கல்களை 

வைத்தது போல 

ஓர் குளிர்வு!

இரவை போர்த்திய 

நிலவை போல 

இதமாய் 

ஓர் அணைப்பு!

மல்லிகைக்குள் 

மணம் எங்கே 

புதைந்து 

கிடக்கிறது... 

தேடி தேடி 

அயர்வு கொள்கிறேன்

என் மனதை 

தேடியது போல! 

உன்னில் என்னை 

உணரும் போது

என்னில் என்னை 

உணர்கிறேன்!

நவீன பண்பாடு - 3

----------------

புடவை கலாச்சாரம் 

காணாம போயிடுமோ 

என்று 

கவலை கொண்டு... 

நெசவாளி 

பாக்கெட் வைச்ச 

புடவை நெய்கிறான்! 

தையல்காரன் 

குழாய் வைச்ச

உள்பாவாடை தைக்கிறான்! 

------------------

Previous two on this series can be found 

here (நவீன பண்பாடு - 2) and here (நவீன பண்பாடு).  

----------------

எல்லாம் உன்னால்தான் ...

I got a comment to one of my previous kavithai that 
it sounded like it was written by a high school/college student. 
That triggered an idea... So lets try this... 

***

பித்தன் கிறுக்கன் 

பைத்தியம் 

என்று எது வேணாலும்  

சொல்...

***

படிக்கும் tweet எல்லாம் 

உன்னை பற்றியே! 

பார்க்கும் flickr எல்லாம் 

உன் படமாய்! 

***

Google தேடல் எல்லாம் 

உன்னில் முடிகிறது!
Map'லெ தேடும்
திசை எல்லாம்
உன்னை காட்டுகிறது!
***

இன்பாக்ஸ்'ல் இதயம்
உருகுது!
SMS'ல இதயம்
துடிக்குது!
***

wine'ல் மிதிபட்ட 
திராட்சை போல,
கள்ளில் மிதந்த 
வண்டு போல,
மனசு பாடு படுகிறது 
பாட்டு படிக்கிறது!
***

எல்லாம் உன்னால்தான் 
என 
நான் அறிவேன்; ஊர் அறியும்; 
நீ அறிவாயா?

***

Mind & Self...

--------------------

"மனசு" 

விதைத்த ஆசை விதை 

சிறிதாய் 

வேர் விட்டு முளை விட்டு 

இலை விட்டு 
வளர்கிறது 

"தான்" 

என்கிற நீர் ஊற்றி!

------------------------

[மனது தனக்கு அடிமையாய் இருக்கும் வரை எல்லாம் நல்லது... 

தான் மனதுக்கு அடிமையானால் ...???!!!]

நவீன பண்பாடு - 2

 I guess this could be series of kavithai. There are so many things to write about in this fashion! Right? Here is a one that I wrote earlier ... நவீன பண்பாடு - 1!

-------------------------------------

"அய்யய்ய! பார்பர் ஷாப் 

பக்கமெல்லாம் போகாதே! 
அபசாரம்!"

என்று அலறிய பாட்டி 

"பேசாம, பியுட்டி பர்லோர் 

போய்ட்டு வா!"

என்று பேத்தியிடம் 

சொல்லி அனுப்பினாள்!

---------------------------------------

நவீன பண்பாடு!

------------------------------------------

மரம் ஏறாமல்

கிளை பறிக்காமல்

பிண்ணிய பிளாஸ்டிக் மாவிலை 

தோரணம் வரவேற்கும்

நிலை கதவு!

தண்ணீர் தெளிக்காமல்

முதுகு வளையாமல்

வரைந்த ஸ்டிக்கர் கோலம் 

அலங்கரிக்கும்

வாசல் படி!

எண்ணெய் விடாமல்

திரி ஏற்றாமல்

மினுக்கும் லைட் வைத்த விளக்கு 

எரியும்
மாட குழி!

------------------------------------------

மனதே சற்றே உறங்கி போ!

------------------------------------------------------------------------

மனது உறங்காமல்

உறங்கும் போது...

கேட்கா சத்தங்களும்

அலறும் மௌனங்களும்

சன்னமான சங்கீதமாய்...

அறியா உருவங்களும்

தெரிந்த அருவங்களும்

மெல்லிய ஓவியமாய்...

பழகா நறுமணமும்

முகர்ந்த நாற்றங்களும்

இனிய சுவாசமாய்...

மனதே சற்றே உறங்கி போ!

------------------------------------------------------------------------

என்னை பார்த்து சிரித்த புத்தர்...

------------------------------------------------------------------------------------

சிரிக்கும் புத்தரின் முன் அமர்ந்து 

அவர் சிரிப்பின் மேல் என் சிந்தனையை 

ஒருமை படுத்தினேன்! 

கண்களை மூடி என்னை என்னுள்ளே 

கொண்டடக்கினேன்! 

Buddha! Smiling Buddha!

உடலும் உள்ளமும் சிலிர்க்க 

சில நிமிடங்கள் என்னுள்ளே 

முடங்கி கிடந்தேன்!

உடல் காற்றினும் லேசாகி 

இருக்கும் இடம் சூழல் எல்லாம் மறந்து 

சப்தம் அறிந்தும் அறியா நிலையில் 

மிதந்த நேரம் சில்லென ஒரு உணர்வு 

வந்து போனது... உடல் உலர்ந்து போனது...

திடுக்கென அமைதி களைய விழித்து பார்க்க 

என் எதிரே புத்தர் என்னை பார்த்து 

சிரித்த வண்ணம்...

-----------------------------------------

காணாமல் போனது!

--------------------------------------------

தொலைந்ததை தேடும்

போதுதான் அது தொலைந்தது

என்றே தெரிய வருகிறது!

ஏன் ஏதும் சொல்லாமல்

தூரமாய் காணாமல் போனாய்?

தென்படும் தூரத்தில் இருக்கும் வரை

அதன் அருமையும் பெருமையும்

யாரும் உணர்வதில்லை!

தொலைந்ததை தேடும்

போதுதான் அது தொலைந்தது

என்றே தெரிய வருகிறது!

--------------------------------------------

டிராஃபிக்! ( Digital Traffic )

--------------------------------------------

ரோட்டில் நடக்க முடியவில்லை ...
செல் அலைகளும் பைனரி அலைகளும்
இடையூறாய்!


--------------------------------------------
Note:
செல் = Cell
பைனரி = Binary
ரோட்டில் = On the road, sometimes in the house too... 
--------------------------------------------

காபியா? சுண்டலா?

[[ஒரு நிமிட கதை!]]

Here is another one minute story (previous one is here -- http://thaerumutti.blogspot.com/2012/10/blog-post.html! Trying to check how quickly can someone express their feel and emotion! Did it come out?

--------

மதியம் மணி 3 இருக்கும். கார்த்திய கூப்பிட்டு "நண்பா! காபி குடிக்க போலாமா?" என்றான் ராமன்.

கார்த்தி தனது தந்தைக்கு உதவியாக கடையில் இருந்தான். கடையில் ஈ அடிக்கும் நேரம். இதுதான் நல்ல சாக்கு என்று "அப்பா! ராமனோட போய் காபி குடிச்சுட்டு வரேன்! உங்களுக்கு ஏதும் வேணுமா?" என்றான்.

அப்பா, "இல்லப்பா! எனக்கு ஏதும் வேண்டாம். போயிட்டு சீக்கிரம் வந்திடுங்க!" என்று சொல்லி அனுப்பினார். காஃபி குடிக்க பத்மாகாபி (bar) பாருக்கு கிளம்பினார்கள்.

"அண்ணே! ரெண்டு காபி ஸ்ட்ராங்'ஆ சக்கர கம்மியா!" என்றான். கசந்ததான் காபி குடிச்ச மாதிரி இருக்கும். ஆர்டர் பண்ணிட்டு ரோடு சைடு'ல நின்னு அரட்டை அடிக்க ஆரம்பித்தார்கள். காபி மாஸ்டர், "ஒரு பத்து நிமிஷம் வெயிட் பண்ணுங்க. பால் சுட்டுகிட்டு இருக்கு!" என்றார்.

அப்போது அங்க ஒரு பெண், 12 வயது இருக்கும். "அண்ணே! சுண்டல் வாங்கிங்கண்ணே!" என்று பாவமாக கேட்டாள்!  "இல்லம்மா! வேண்டாம்!" என்றான் ராமன்.

அந்த பெண்ணின் தோற்றமும் உருவமும் பார்க்க மனதை உருக்கியது. "அண்ணே! ப்ளீஸ்ண்ணே. வீட்டுல அம்மா தம்பி எல்லாரும் பசியோட இருக்காங்க. நான் சிக்கரமா வித்துட்டு போனாதான் கஞ்சி காய்ச்ச முடியும்! ப்ளீஸ்ண்ணே!" என்று கெஞ்சினாள்!  அந்த கண்கள் கலங்கி மல்கின! குரல் இரங்கின!

ராமன், "சுண்டல் சாப்பிடற மூட்'ல இல்ல. வேணும்னா, இந்தா 50 காசு வச்சுக்கோ, இடத்த காலி பண்ணு!" என்று விரட்டினான். அவள், "எனக்கு காசு வேணாம்'ணே! சுண்டல் வாங்கிங்க! பசில வாடுவோமே தவிர பிச்சை எடுக்க மாட்டோம்'ணே"! என்று கண்டிப்பாக காசு வங்க மறுத்து விட்டாள்.

கார்த்திக்கு பாவமாக இருந்தது. "மாப்ள! எனக்கு காபி வேண்டாம்! சுண்டல் வாங்கிக்கிறேன்டா!"  என்றான்!

-------------------------

சொர்க்கம் மதுவிலே...

Note: just enjoy. If you like it leave some comments & share with your friends! Thanks! 

//********************************************
அவன்
"சொர்க்கம் மதுவிலே... அதை
அனுபவிச்சு பார்த்தாதான்
தெரியும்!" என்றான்!

அறிந்து கொள்ள
ஆர்வம் கொண்டு
நம்பர் கடைக்கு போய்
அந்த கருமாந்தரத்தை
வாங்கி அருந்தினேன்!

வாந்தியும் தல வலியும்
வந்ததுதான் மிச்சம்!

பிறகு விசாரிச்சு பார்த்ததில்
தெரிய வந்தது, அவனோட
girl friend பேரு மது என்று!

//********************************************


            

Chennai'யில் பேரழகி!

Note: 

Friend of mine commented on my first attempt at "one minute stories", he said if I could do a "one line story". thought about it, felt it wasn't a bad idea. Then I wrote this. Well, instead of making it as a story, made it as a little kavaithai! just enjoy. If you like it leave some comments & share with your friends! Thanks! 

//********************************************

அவளை

முன்னும் பின்னும் மேலும் கீழும்

பார்த்து விட்டு

பிரமனுக்கு சிற்ப கலையில்

டாக்டர் பட்டம் கொடுக்க

முடிவு செய்த போது ...

அவள், "எலேய் கஸ்மாலம்!
இங்க இன்னா look-வுட்டுகினுகீற?!"

//********************************************

அண்ணா! ப்ளீஸ் ஹெல்ப்!

[[ஒரு நிமிட கதை! This is attempt on short - short story where readers can read this story one minute or less!]]


காலையில் பல் விளக்கி குளித்து டிபன் சாப்பிடுவது போல இந்த பசங்களுக்கு, மாலையில் டிரஸ் பண்ணி கோயில் பக்கம் போய் சைட் அடிக்காவிட்டால் நாள் முழுமை ஆகாது. அன்று ஹோஸ்டலருந்து கரிகாலன் தன் நண்பர்களுடன் கிளம்பினான்!

காம்பஸ் விட்டு வெளிய வரும்முன்னே தூரத்தில் ரெண்டு பெண்கள், தாவணியில் ஒருத்தி, சுடியில் இன்னொன்று. மாலை கல்லுரி படிப்பவர்கள் போல் தோன்றியது. பக்கத்தில் மூன்று பசங்க! அந்த செட்டப்பை பார்க்கும் போதே இந்த பசங்க பெண்களை டீஸ் செய்கிறார்கள் என்று புரிந்தது.

கரிகாலன் கிட்ட நெருங்க அந்த பெண்களில் ஒருத்தி அவனை பார்த்து, "அண்ணா! ப்ளீஸ் ஹெல்ப்! இந்த பசங்க எங்களை கிண்டல் பண்றாங்க!" என்றாள்.

கரிகாலனால் அதை தாங்க முடியவில்லை! மிகவும் கோபம் வந்தது. தன் நண்பர்களை பார்த்து, "டேய் மச்சி! என்னால இதை பொறுக்க முடியல! ரெத்தம் கொதிக்கிறது!" என்றான். நண்பர்களுக்கு ஒன்றும் புரியல! "கரிகாலனா இது?" என்று ஒரே ஆச்சரியம்.

யோசித்து கொண்டிருக்கும்போதே,  அந்த பெண்ணை பார்த்து, "இத பார்! அந்த பசங்கள நான் பார்த்துக்கறேன். ஆனா, என்னை அண்ணான்னு மட்டும் கூப்பிடாத!" என்றான்!

:-)